donderdag 12 juli 2007

Gevonden Concordia


Log #144 14-4-2007

In de voorbereiding op het GME2007 hadden we deze cache uitgezocht om samen met TinkerTeam te lopen, ook P!nk4life ging mee. Het leek ons een bijzondere cache, in deze stijl hadden we dat nog nooit gedaan. We hadden al snel besloten om een dames- en herenteam te maken en dat is vragen om steken onder water, grappen en grollen. Wij (de heren) moesten wel erg lang op ons bankje wachten tot de dames in beeld kwamen. Een telefoontje leerde ons dat ze lekker in het gras lagen (dacht het niet). Daarna was het onze beurt voor een vaudje, een verkeerd bruggetje genomen waardoor de dames weer lang op ons moesten wachten. Toen we weer op het juiste spoor waren zagen we nog net een fotosessie van het damesteam de Roode Lantaarn, Kissieszoekers, Banditgirl en Zere Knie. Daarna verliep de tocht voorspoedig door een mooie omgeving. Alleen de vragen waren soms dubieus. De vraag over de bouwstijlen vond ik in zoverre discutabel, dat een vraag over het aantal pilaren hier beter op zijn plaats was. Ook het huisnummer hebben we niet kunnen vinden, wel een andere die er dichtbij in de buurt was. Je krijgt dan 2 onzekerheden en dat is lastig zoeken. Ook nog telefonisch overlegd met eerdergenoemde teams. Na enkele pogingen gingen TinkerTeam en P!nk4life lekker naar Naarden om hun verdriet van hun Not Found te vergeten onder het genot van een koel biertje. Wij (De Roode Loper) hebben ons toen aangesloten bij Masterchef, Zere Knie, Banditgirl, Kissieszoekers en de Roode Lantaarn. Bij de laatste poging zouden we een pad met enorm veel stormschade (omgewaaide bomen) in moeten. Geprobeerd om via een omtrekkende beweging dichterbij te komen. We kwamen tot op 80 meter, maar er zat een hek tussen. Gefrustreerd terug naar het event-terrein om eerst wat te drinken en te eten. Masterchef kreeg van Saffier het juiste coördinaat (wij hadden bij onze laatste poging ook het goede coördinaat). Toen zijn we met de hele “middagploeg” nog een keer op stap gegaan. Nu toch maar over het hek gestapt waar die kapot was en het laatste stuk gelopen om de manier “recht zo die gaat” richting cache. Eindelijk ’s avonds kunnen loggen. De cache lag ons inziens wel wat ver van een pad. Op zich een hele mooi cache, maar in onze ogen soms wat discutabel m.b.t. de vraagstelling onderweg.