Datum 11-12-2010Log #784
Nadat de kerstbel van de kerstdame had geklingeld gingen we (team Hyperion: Tinkerteam, Walking Spirit, Travel Wolf, Irisisleuk, Kladdegat en De Roode Loper) vol goede moed op pad. Onderzoek leerde mij dat Hyperion heel belangrijk was in de mythologie “Hyperion (Grieks ?pe???? / Hyperíôn) was de Titaan van het licht. Zijn naam betekent "de in de hoogte wandelende". Hyperion stelde regelmatige dagen en maanden in door de zon en maan in een vaste cyclus langs de hemelkoepel te laten bewegen”.
Via een trail van fireneedles belanden we in een jungle met een woest kolkende rivier gevuld met twee gevaarlijke krokodillen. Via een touwbrug moest de rivier overgestoken worden en aan de brug hing een kijkdoos met een puzzel. Als eerste ging Karin van Tinkerteam als een ware ballerina over de brug, maar de puzzel kon niet worden opgelost. Kladdegat ging ook over de brug en zag in no-time wat de oplossing was. Hij presteerde het om op de wiebelige brug nog een foto te maken van de puzzel. Ook Travelwolf ging over de brug, maar zag de oplossing niet. Na bestudering van de foto werd de oplossing bevestigd door de andere teamleden. We hadden een coördinaat en een munt verdiend.
Onderweg kwamen we 3 heksen (Medusa mysterie) tegen die een prachtig stukje proza voordroegen, wat werd opgenomen op de telefoon van Kladdegat. Ook kregen we een rauw ei, spaghettistengel, crackertje en een gepunaiseerde ballon mee. Het ei (omwikkeld met meters wc-papier) ging in de metalen appel van Irisisleuk, de cracker en spaghettistengel in het doosje van de telescoopspiegel en de ballon werd zorgvuldig gekoesterd door De Roode Loper. Mazzel dat de punaise vastgeplakt zat.
Het coördinaat bracht ons bij Chinatown waar we door de kok van een lokale afhaalchinees met zijn kokszwaard werden opgewacht. Er waren nog wat lastige klanten waar we op moesten wachten. In het restaurant was het eten op, maar we moesten daar tangrampuzzels oplossen. Dat was echt appeltje eitje. Onder aanvoering van Karin (Tinkerteam) werden al 3 puzzels opgelost in 3 minuten, terwijl we 5 minuten de tijd hadden. Helaas waren er niet meer puzzels en kregen we dus “maar” 3 munten.
Met behulp van een papier met kruispunten en splitsingen moesten we verder op pad. Deze methode was even wennen, maar al snel hadden we in de gaten wat de bedoeling was. Sommige plaatjes leken wel op elkaar, maar gelukkig kwam ik er achter dat de stippellijntjes een verhoging in het terrein waren, waardoor we alle kruispunten en splitsingen op de juiste manier konden plaatsen.
Eindelijk weten we nu wie er achter geochecker.com zitten. We kwamen twee vrolijk uitgedoste geocheckdames tegen met prachtige geluidjes en charmante moves. Uit de verte dachten we dat we te maken kregen met aliens. De telefoon ging vaak af en er werd veel gecheckt. Hier weer een coördinaat bemachtigd en op weg naar de volgende uitdaging.
We zijn in de regio van oliewinning en ja-knikkers en komen dat ook 2 olieboorders tegen met hun booreiland. Zonder hulp van (mobiel)internet wist het Tinkerteam alle vragen goed te beantwoorden (chapeau) en kregen we weer informatie om verder te gaan naar het punt waar je uit moest komen na een kleine peiling. Er waren al verschillende teams aan het zoeken, die het steeds verderop probeerden. Dan er toch maar op af en de onderkant van de brug werd het nauwkeurigst onderzocht door Travel Wolf die gewoon in het water ging staan (had laarzen aan), waarop iemand in ons team (ik noem geen namen) riep dat we ‘m hadden. De andere zoekende teams kwamen onze richting op. Zo hebben we die een munt bespaard.
Walking Spirit en Travel Wolf slaken een kreet van vreugde bij de herkenning van “hun grenspaal”. Hier moesten eerst nog even wachten, waar de politieagent nog een groepsfoto van ons heeft gemaakt. Bij de grens konden we onze ongeschonden 4 attributen inleveren en moesten we een aantal vragen beantwoorden over het medusa Mysterie. Handige Kladdegat haalde zijn mobieltje te voorschijn en ook dit was dus appeltje eitje. Weer wat coins in de pocket (in dit geval zakje).
Er ontstond een kleine opstopping bij de boom met morsecode. Het apparaat zat in een zakje met een sticker er op. Omdat je op alles voorbereid moet zijn wil je weten wat er op die sticker staat. Anders dan Smeule en Kissieszoekers nemen we gewoon een foto en dan inzoomen. Stond iets op over houdbaarheidsdatum (lol) en had niets te maken met de opdracht. De morsecode werd genoteerd door Iris en Karin. Met behulp van het handige decodeerkaartje van Irisisleuk werd ook deze opdracht tot een goed einde gebracht en gingen we weer verder.
Via een kabouterpad (ReeJ-allee) kwamen aan bij de ravitaillering waar Kokkie ons naar Bettie (Serveert) leidde. Heerlijke Gluhwein, warme chocolademelk en broodjes knakworst stonden er op het menu. Kladdegat heeft mijn broodje opgegeten, omdat ik aan een Gluhwein genoeg had. Hier moest ook nog een coördinaat via een touwladder “uit de boom” gehaald worden. Enkele teamleden trekken de touwladder strak en Kladdegat gaat omhoog. Het fotootje maken ging niet zo goed (overbelicht in een donker bos). Op een gegeven moment krijgt Kladdegat de slappe lach en demonstreerde ons het begrip hangjongeren. Maar we hebben weer een coördinaat om verder te gaan.
We moeten onze neus volgen en dat is voor een De Roode dagelijkse kost. Het was niet alleen volgen, maar vooral bomen ruiken. We ruiken diverse malen de ui, maar op een gegeven moment zijn we het (reuk)spoor kwijt. Ook de Snorro’s die meeliepen met een ander team gingen de mist in. Na een stukje teruglopen komen we toch op het goede spoor en kunnen de reuktrail goed afsluiten.
Bij een monument aangekomen was het een drukte van belang. We beoordeelden de puzzel op veel werk en na informatie bleek dat een coördinaat kopen maar een 1 munt kostte. Dat hebben we toen maar gedaan ook gezien het tijdstip van de avond.
Het gekochte coördinaat bracht ons bij een hunebed met de Fred en Wilma als gastheer en -vrouw. Steenties gooi’n stond er eerst op het programma. Helaas lukte het ons niet om hier een munt te verdienen. Bij een “illegale” 2e poging ging het wel goed, maar helaas geen munt. Mijn pas gekochte UV-lampje werd snel ingepikt door Kladdegat die zijn overall smerig wou maken en onder/door het hunebed kroop. De verlangde codes werden snel gevonden en in de GPS gezet.
Plots staat er weer een heks op het pad van het Medusa Mysterie. Verdwaald? Paar uurtjes gesnipperd? Afijn, we kwamen bij een militair met zijn schiettent. Hier moest degene met de blauwe overall schieten met een paintballgeweer of -pistool. Kladdegat was apetrots dat hij mocht schieten. De vaste hand was op de late avond denk ik niet meer zovast en de doelen werden niet getroffen. Tegen inlevering van drie munten kregen we het eindcoördinaat en gingen we op zoek naar de cache.
De eindcache liet zich gemakkelijk vinden, maar niet pakken. Na het nodige knoop- en takelwerk kon de kist worden geopend en stonden onze namen in het boek. Moe maar voldaan nog een paar honderd meter lopen naar Scouting Emmen waar we als ware helden werden onthaald.
